Nieuws

Leerlingen De Phoenix stelen de show Museum Broekerveiling

Afgelopen week is het PROEFlab van Museum BroekerVeiling officieel geopend door Burgemeester Maarten Poorter. Hij werd hierbij ondersteund door leerlingen van De Phoenix uit Broek op Langedijk.  Museum BroekerVeiling heeft er een bijzondere educatieve ruimte bij. Afgelopen week was de feestelijke opening van deze verrassende nieuwe ruimte: het PROEFLAB. Een plek waar kinderen volop kunnen ruiken, proeven, experimenteren en beleven. Met de hulp van tien leerlingen van basisschool de Phoenix werd het PROEFLAB geopend. De leerlingen waren speciaal voor de gelegenheid door het museum ingewerkt om de verrassende experimenten in het PROEFLAB te begeleiden als echte ‘Etenschappers’ en ‘Gronderzoekers’.  Deskundig begeleidden de leerlingen burgemeester Maarten Poorten, wethouder Nils Langedijk en vele andere genodigden met de experimenten. Zo proefde de burgemeester van popcorn gezoet met bietjes, werd er stroom opgewekt met aardappelen en appels en waren er kleurexperimenten met rode kool. De kinderen waren duidelijk in hun element, niet alleen als begeleiders van het PROEFlab, maar ook bij de ontvangst van de genodigden en in de horeca namen ze het initiatief. Verleden, heden, toekomst Het museum wil hiermee een krachtig educatief aanbod neerzetten rondom thema’s als duurzaamheid, grond, groenten en gezonde voeding. Het PROEFLAB legt daarbij verbinding tussen het verleden, het heden en de toekomst. Er is immers veel veranderd in de route van Grond tot Mond. We kunnen leren van het verleden en tegelijkertijd vraagt deze tijd om haar eigen innovatie en vernieuwende oplossingen voor lastige vraagstukken. De komende maanden worden alle basisscholen in de gemeente Dijk en Waard in de gelegenheid gesteld om het PROEFlab te bezoeken. Tijdens de schoolvakanties zal het ook regelmatig open zijn voor de museumbezoekers.  

Kinderen vieren 'start' bouw IKC SP

De kinderen van basisschool De Phoenix, de Paus Johannesschool en kinderen van Allente Opvang hebben donderdag 23 februari symbolisch de start van de bouw van het nieuwe Integraal KindCentrum (IKC) gevierd. Vanwege de wens om de start samen met de kinderen te vieren en de veiligheid op de bouwplaats, hadden de scholen en opvang niet het plaatsen van de eerste paal gevierd, maar het voltooien van het fundament. Alle kinderen werden met een rode loper en ballonnen verwelkomt bij het nieuwe IKC. Verspreid over de grote betonnen plaat hebben zij deze met stoepkrijt versierd. Ook vormden de kinderen samen de letters 'Wij zijn het fundament van IKC SP', om aan te geven dat de betonnen platen alleen het fundament voor het gebouw zijn, maar dat de kinderen het fundament van het IKC zijn. Aannemersbedrijf Dozy zorgde hierbij voor mooie drone beelden. De kinderen stelden terecht de vraag of IKC SP de nieuwe naam wordt. Dit is echter de werknaam. Er zal een wedstrijd uitgeschreven worden om de uiteindelijke naam uit te kiezen. Door samen het lied 'Klaar voor de start' te zingen werd daarna symbolisch de start van het gebouw aangegeven. Het aannemersbedrijf start deze week met het plaatsen van de muren. Als de kinderen na de vakantie weer op school of bij de opvang komen, zal er dus al bijna een gebouw verrezen zijn. Meer informatie over de bouw van het IKC en de scholen en opvang die erin zullen komen, zijn te lezen op www.ikcsp.nl Artikel Langedijker Dagblad

Een kleine actie, een groot gebaar

Wow, het is echt zwaar’, zegt J'Lisa terwijl ze een pakketje kaarten optilt. De leerling van basisschool De Poolster staat op het punt kaarten te overhandigen aan Salih (36) en Sumeyra (36), een echtpaar dat u iets langer dan een half jaar in het asielzoekerscentrum in Heerhugowaard woont.   “En dit zijn ze nog niet eens allemaal”, zegt Gemma Molenaar, medewerker educatie bij Amnesty International. Basisschoolleerlingen uit heel Nederland hebben kaartjes geschreven voor de bewoners van tien verschillende asielzoekerscentra om hen een hart onder de riem te steken. Kleine actie, een groot gebaar.   Molenaar heeft samen met een team vrijwilligers gastlessen verzorgd op basisscholen door het hele land over de rechten van vluchtelingen. ”We hebben met de leerlingen over oorlog gepraat en vragen ‘waarom en hoe komen de mensen hier?’ beantwoord”, vertelt Molenaar. “Vluchtelingen komen niet alleen uit Oekraïne maar bijvoorbeeld ook uit Syrië. Afghanistan en Eritrea”, zegt J’Lisa.   Bemoedigend Voorzichtig ontdoet de uit Turkije gevluchte Salih het pakketje kaartje van de blauwe strik die eromheen zit. Samen met zijn vrouw Sumeyra neemt hij de kaarten in ontvangst namens de bewoners van de Van Noortwijklaan. Kleurrijke kaartjes met berichten als ‘Welkom in Nederland’ en ‘veel sterkte’ komen tevoorschijn. In vloeiend Nederlands leest Salih één van de kaartjes voor. “Ik ben zelf een vluchteling geweest dus ik weet hoe je je voelt. Maar ik wil je graag één ding vertellen: het komt goed. Afzender Abdullah.” Salih laat het even bezinken. “Oh dat is zo lief’, zegt hij dan. “Het is heel bemoedigend om dit te ontvangen. Mijn vrouw en ik gaan ze hier aan de bewoners uitdelen. Ik vind het zo lief om te weten dat mensen aan ons denken en om ons geven”, zegt Silah lichtelijk ontdaan. Hij richt zich dan tot de kinderen: ‘Bedankt dat jullie er waren.’ De 11 jarige Martijn uit groep 8 glundert: “Het is mooi om op te komen voor mensen die zijn gevlucht.” Artikel Noordhollands Dagblad 30 november 2022

Gouden Griffel winnaar bezoekt IKC Oudkarspel

“De Kinderboekenweek is bij uitstek het moment om het lezen extra onder de aandacht te brengen bij leerlingen en ouders”, aldus Ariane Breimer, directeur van het IKC Oudkarspel. “Een aantal weken geleden hebben wij besloten om tijdens de Kinderboekenweek een schrijver uit te nodigen. De keuze viel op Yorick Goldewijk, schrijver van het boek ‘Films die nergens draaien’. En wat ontzettend leuk was het om vlak voor de start van de Kinderboekenweek te horen dat Yorick Goldewijk de Gouden Griffel had gewonnen!” Yorick heeft de groepen 5, 6, 7 en 8 bezocht en natuurlijk had hij de Griffel meegenomen.  Op een bijzonder leuke en onderhoudende manier heeft hij vervolgens verteld over zijn leven in Alkmaar, over hoe moeilijk het was zijn eerste boek uitgegeven te krijgen en zijn passie voor muziek. En het lievelingsboek van de schrijver? Ronja, de roversdochter van schrijfster Astrid Lindgren. Een van de leerlingen riep enthousiast dat dit ook zijn lievelingsboek was en schrijver en leerlinge hadden elkaar gevonden. Yorick nam de leerlingen vervolgens mee in zijn fantasiewereld, een reis door het oneindige heelal en wat je daar allemaal tegen kunt komen. Vervolgens mocht iedereen daar op geheel eigen wijze een tekening van maken. De leerlingen hebben echt genoten van het bezoek en na afloop gingen ze met elkaar op de foto. Een mooie herinnering voor later. Natuurlijk heeft Yorick duidelijk gemaakt dat lezen of voorlezen heel belangrijk is en dat je gewoon elke dag tijd moet maken om te gaan lezen. Als dank voor zijn bezoek en om nog even te vieren dat Yorick de Gouden Griffel had gewonnen werden bloemen overhandigd en nog enkele mooie woorden gesproken. Het was al met al een meer dan geslaagde ochtend of, zoals een van de leerlingen het zei: “Het was supergaaf en die meneer is super aardig”. Artikel Rodi Media

Ontwerpfase IKOC Noord-Scharwoude van start

NOORD-SCHARWOUDE - Horizon Zorgcentrum, Allente en gemeente Dijk en Waard ondertekenden dinsdag 18 oktober een samenwerkingsovereenkomst voor de ontwikkeling van het Integraal Kind en Ouderen Centrum (IKOC) in Noord-Scharwoude. De gemeenteraad heeft in oktober 2021 besloten goedkeuring te geven aan het initiatief van Horizon en Allente zodat de ontwikkeling van het IKOC van start kon. Sindsdien is een programma van eisen opgesteld en is via een Europese aanbesteding de architect geselecteerd. De ontwerpfase voor het centrum is inmiddels van start gegaan. Het IKOC zal bestaan uit een gebouw met vijftig zorgwoningen met ondersteunende voorzieningen voor Horizon Zorgcentrum én een Integraal Kindcentrum van Allente voor 200 basisschoolleerlingen, dagopvang en buitenschoolse opvang. Het centrum komt aan de Tulpenstraat 2, op de plek van de voormalige Mariaschool. Horizon Zorgcentrum, Allente en de gemeente zijn voor deze ontwikkeling een samenwerkingsovereenkomst aangegaan. Hierin zijn duidelijke afspraken gemaakt voor de periode van de start van het ontwerpproces tot aan het moment van contracteren van de uitvoerende partij(en). Belangrijk doel van de gezamenlijke huisvesting is dat de verschillende doelgroepen (ouderen en kinderen) elkaar ontmoeten en van en met elkaar leren. Modern, duurzaam en toekomstbestendig Met de ontwikkeling van dit project wordt voor IKC Waterrijk, nu nog gevestigd aan de Schoolstraat, een modern, duurzaam en toekomstbestendig gebouw gerealiseerd. En met de realisatie van de vijftig zorgwoningen wordt tegemoet gekomen aan een grote behoefte aan dit soort woningen. Dit zal de doorstroming op de woningmarkt bevorderen. Om deze ontwikkeling mogelijk te maken wordt het gebouw van de voormalige Mariaschool gesloopt. De Potjessloot die nu nog langs de Tulpenstraat loopt, wordt omgelegd zodat deze tussen het IKOC en de voetbalvelden van LSVV komt te liggen.    Ontwerpfase De ontwerpwerkzaamheden voor het centrum zijn inmiddels begonnen. De opmerkingen en suggesties uit de buurtbijeenkomst van april dit jaar worden door de architect zoveel mogelijk in het ontwerpproces meegenomen. Zo werd door omwonenden de wens uitgesproken voor behoud van zoveel mogelijk groen en de realisatie van onder meer een wandelroute/voetpad en beweegtuin in de buitenruimte bij het IKOC. Een veilige verkeersontsluiting rond het IKOC vinden de omwonenden ook van belang. Vervolg Het voorlopig ontwerp voor het IKOC moet in januari 2023 klaar zijn en wordt daarna gepresenteerd aan betrokken omwonenden. De wens is om in het eerste kwartaal van 2024 met de bouw te beginnen. De voorbereidende werkzaamheden voor het bouwrijp maken van de locatie zijn al gestart. De oplevering van het IKOC staat gepland voor de zomervakantie van 2025. Bron: Rodi Media.

Schoolplein De Hasselbraam wordt Gi-Ga-Groen

Op het schoolplein van obs De Hasselbraam is woensdagochtend 5 oktober de eerste boom geplaatst en onthuld door Allente-mascotte Lenny. De onthulling vormde de start van het project om van het plein een groen schoolplein te maken met onder meer veel beplanting, een educatieve moestuin en een buitenlesruimte. De Hasselbraam is al een tijd bezig met de voorbereidingen. Directeur Janette Kuipers heeft samen met de leerlingenraad en het team plannen bedacht die door de architect Jan de Vries nu in een officiële tekening zijn vastgelegd.  Waarom een groen schoolplein? Janette: “Groene schoolpleinen hebben een positief effect op kinderen. Er wordt meer gespeeld, intensiever en gevarieerder. Een groen schoolplein nodigt kinderen uit om oog te hebben voor de natuur. Ook is het concentratievermogen van kinderen beter na het buitenspelen op een groen schoolplein. Maar we doen dit niet alleen voor de kinderen. Een groen schoolplein voorkomt hittestress en wateroverlast en zorgt ook voor minder geluidsoverlast. De buurt rondom de school kan daarnaast meegenieten van de groene omgeving en de vele voordelen daarvan.” Gi-ga-groen!  Van 5 tot en met 16 oktober is het weer Kinderboekenweek. Dit schooljaar is het thema ‘Gi-ga-groen’. Voor De Hasselbraam hét moment om te starten met het vergroenen van het schoolplein. Met hulp van hoveniersbedrijf De Hondsdraf is woensdagochtend 5 oktober de eerste berk geplaatst. Deze is gesponsord door Amigoplant. Lenny, de mascotte van Allente, heeft samen met de leerlingenraad de eerste boom onthuld en rondom de boom ook zaden ingezaaid. Na de onthulling zongen alle kinderen ook het officiële lied ‘Gi-Ga-Groen’ van Kinderen voor Kinderen en werd er op het podium gedanst. Deze periode is er op school natuurlijk ook extra aandacht voor kinderboeken en lezen, onder meer in de vorm van boekpromotie, extra voorlezen en de consulent van de bibliotheek die in de groepen komt.  Een ‘groentje’ bijdragen Om het gehele groene schoolplein-project voor De Hasselbraam te kunnen realiseren, is de school op zoek naar particulieren, bedrijven en instellingen die iets kunnen bijdragen aan het plein. De leerlingenraad doet hier via Facebook een oproep toe met een kort filmpje waarin ze ook de plannen voor het plein delen. Janette: “We zijn op zoek naar sponsors en/of bedrijven die materialen willen aanbieden die wij kunnen gebruiken. Ook zijn helpende handen van bijvoorbeeld een hovenier en mensen met groene vingers zeer welkom. Kun je ons op enige manier helpen? Wij horen graag van je via [email protected] of 072-5726786. Een donatie kan naar NL86RABO0138692114 ten name van De Hasselbraam, met de omschrijving ‘Groene schoolplein Hasselbraam’. 

Shalina Groenveld 'over de kop van een turnster'

Shalina Groenveld (juf op IKC Sint Joseph) wist het zeker: als ik later een dochter krijg, dan mag ze écht niet op turnen. Ze wilde haar kinderen behoeden voor het ‘zwarte gat’ waar ze in belandde nadat ze op 16-jarige leeftijd was gestopt met turnen op hoog niveau, omdat ze de druk om altijd maar te moeten presteren niet aankon. Ze besloot haar ervaringen van zich af te schrijven in een boek, ‘Over de kop van een turnster’, dat onlangs verscheen bij uitgeverij BoekScout. Laten we de drang om te presteren loslaten en plezier weer vooropstellen “Ik heb jarenlang in de overlevingsstand gestaan”, bekent ze. “Om mijn verleden maar niet in de ogen te hoeven aankijken.” Toen twee jaar geleden andere oud-turnsters met hun eigen verhalen over machtsmisbruik, vernedering en grensoverschrijdend gedrag naar buiten traden, besefte de 34-jarige Heerhugowaardse dat het niet normaal was dat ze zich altijd zo rot voelde. “Ik ben hen enorm dankbaar dat zij de deur open hebben gezet. Hun verhalen zijn zo herkenbaar. Ik dacht dat ik de enige was. Eindelijk viel het kwartje: dáár komen mijn gevoelens dus vandaan.” Jarenlang had Shalina een masker op: naar buiten toe speelde ze mooi weer, maar eenmaal thuis was ze moe, boos op alles en iedereen en had ze depressieve gevoelens. “Ik ging maar door, altijd moest er maar gepresteerd worden. Het was ook vluchtgedrag: als je iets niet erkent, dan is het er ook niet. Toen ik moeder werd, had ik nog een extra stok achter de deur: de kinderen hielden me op de been. Dat ik middenin een burn-out zat, wilde ik niet zien. Ik móest door voor mijn gezin.” Spiegelen De negatieve gevoelens gingen echter niet weg. “Ik begreep er niks van: ik had toch een goed leven?. Pas toen ik vanwege corona noodgedwongen thuis kwam te zitten, vond ik de rust en de ruimte om mijn leven op een rijtje te zetten. Ik heb veel gelezen, gesprekken gehad met coaches en een psycholoog en een online cursus NLP gedaan om de trauma’s uit mijn jeugd te verwerken. Rust vond ik bij meditatie en yoga. Ik ontdekte dat ik veel liever voor mezelf moest zijn en dat mijn kinderen zich spiegelen aan mij: als ik gestrest ben, nemen zij dat over. Dus als ik rustig ben, worden zij dat ook. Er ging een wereld voor me open.” Herprogrammeren In de coronaperiode besloot Shalina bovendien haar ervaringen van zich af te schrijven. “Ik moest mijn jeugd als het ware herbeleven om mezelf opnieuw te kunnen ‘programmeren’. Het is een lang proces geweest om de knop te kunnen omzetten.” Eenzaam Jarenlang was Shalina boos. Op de turnwereld, om hoe die in elkaar steekt en hoe coaches jonge meisjes jarenlang in hun macht kunnen houden. “Als turntalent ben je zo intensief bezig met je sport, er is geen tijd voor feestjes of speelafspraakjes, ik moest altijd trainen. Daardoor was ik heel eenzaam en ben ik veel gepest. Ik was ook nog eens heel verlegen, maar dat zag de buitenwereld als ‘arrogant’. De enige die je begrijpen zijn de andere turnsters. Maar dat zijn ook je concurrenten. De coaches lieten dan ook geen mogelijkheid onbenut om ons tegen elkaar op te zetten. Ik heb me vaak afgevraagd: waarom heeft niemand ingegrepen?” Maar Shalina was ook boos op haar ouders. “Dan dacht ik: ‘Waarom hebben ze mij niet van turnen afgehaald?’. Maar omdat ik na elke les trots vertelde wat ik geleerd had hadden ze geen enkel idee van wat er speelde in de turnhal, dat ik gekleineerd werd en dat ik me ongelukkig voelde. Ze dachten te doen wat het beste is voor mij.” Begrip Door haar problemen en trauma’s diep in de ogen te kijken, heeft Shalina haar negatieve gevoelens kunnen omzetten naar iets positiefs. Ze heeft niet alleen begrip gekregen voor de opstelling van haar ouders, maar zelfs voor haar vroegere trainers. “Zo’n coach wilde ook gewoon de beste worden, hij deed na wat anderen voor hem ook deden. Ik praat het zeker niet goed, maar probeer het wel te begrijpen. Het is spiegelgedrag. Het beste zou zijn als we kunnen afstappen van het beeld hoe turnen moet zijn, hoe de trainingen moeten zijn. Waarom pakken we het niet op een andere manier aan? Met aanmoedigingen en positiviteit, zodat jonge kinderen kunnen groeien in plaats van klein en onzeker worden gemaakt.” Plezier halina ziet het ook terug in haar werk als leerkracht op basisschool Sint Joseph in De Noord. “Laten we die drang om te presteren loslaten. Plezier is veel belangrijker. In het turnen wordt altijd maar gestreefd naar perfectie, maar daarmee voed je de angst bij kinderen om fouten te maken, om anders te zijn. Ik wil mijn kinderen én mijn leerlingen graag meegeven dat ze goed zijn zoals ze zijn. Zodat ze geloven in zichzelf.”  Dankzij haar nieuwe kijk op het leven is bij Shalina de liefde voor het turnen weer teruggekomen. “Ik heb veel andere sporten geprobeerd, maar ik miste telkens de uitdaging die bij turnen hoort. Ik hou gewoon van turnen. Door te gaan groepsspringen bij Turn Totaal Langedijk heb ik het plezier teruggekregen.” Haar dochter van zes zit inmiddels ook op turnen. “Als ik haar naar turnles breng en al die kleine meisjes met turnpakjes en strikken in het haar zie huppelen richting de turnhal, dan maakt dat me blij. Allemaal hebben ze er zin in en willen ze graag die handstand en radslag leren. Zo hoort het te zijn. Wat is turnen toch een mooie sport.” Shalina’s boek is te bestellen via boekscout.nl en via haar eigen site, www.shalinagroenveld.nl. Rodi Media

Juf Tineke de Lange kijkt terug op een fantastische periode

Tineke de Lange is sinds vrijdag 15 juli geen leerkracht meer van het IKC Oudkarspel voorheen de Sint Maartenschool. De Langedijkse neemt na 42 jaar werkzaam te zijn geweest afscheid. “Ik ga met prepensioen. Dat had ik vorig jaar al aangekondigd. De reden is dat mijn man ook met pensioen is, dus hebben we nu samen alle tijd om leuke dingen te doen”, vertelt Tineke, die daags na het grote afscheid nog steeds onder de indruk is van wat er allemaal werd georganiseerd. De tientallen bossen bloemen, kaartjes, de cadeautjes en flessen wijn; alles bij elkaar mag het duidelijk zijn dat de collega’s van de Sint Maartenschool haar zullen missen. Kleuterjuf Tineke de Lange, geboren en getogen Langedijkse, heeft eigenlijk altijd al geweten dat ze kleuterjuf wilde worden. “Werken met kleine kinderen heeft me altijd getrokken, dus volgde ik mijn opleiding op de KLOS in Bergen. Maar denken dat je dan meteen een baan hebt, dat was een verkeerde gedachte. Ik was niet de enige die ging solliciteren, het waren er in die periode wel 250 die tegelijkertijd een baan zochten. Af en toe ergens invallen lukte nog wel. Op een gegeven moment was ik het zat en gaf ik het solliciteren op. Ik werd bij Bosta BV in Alkmaar aangenomen als receptioniste/telefoniste. Zo had ik in ieder geval een baan. Het heeft een jaar geduurd, voordat ik op zoek ging naar iets anders.’’ Sociale Zaken Tineke solliciteerde bij de gemeente Heerhugowaard. “In principe ook voor de functie van receptioniste/telefoniste, maar ik kwam terecht op de afdeling Sociale Zaken en kreeg de verantwoording over de uitkeringen. Natuurlijk bleef ik om me heen kijken of er ergens op een school behoefte was aan een kleuterjuf. Nergens dus. Ik heb twintig jaar met veel plezier bij de gemeente gewerkt.’’  Tineke en haar man kregen twee dochters. “Toen onze kinderen van de Mariaschool afgingen kreeg ik van verschillende kanten seintjes dat ze op de Sint Maartenschool een kleuterjuf zochten. Daar werd ik blij van. Helemaal toen ik werd aangenomen. Eindelijk het beroep wat ik altijd zo graag wilde uitoefenen!’’ Kleuters “Ik werk dolgraag met kinderen vanaf vier jaar. Ik heb ook een aantal jaren voor de klas gestaan in groep 3 en 4, maar de kleuters vind ik het mooiste. Zo onbevangen. Zoveel humor. Kinderen in de leeftijd van vier tot zes jaar zijn open en heel leergierig. Je ziet hen ook groeien en de gesprekken die ze met je voeren zijn fantastisch. Daarom ben ik zo dankbaar dat ik dit bijna 22 jaar heb mogen meemaken. En dan het afscheid. Twee dagen lang. Er waren nog meer collega’s die afscheid namen. We zijn verwend door de collega’s en kinderen. Spelletjes, liedjes en pannenkoeken eten. En niet te vergeten de lieve woorden van de ouders.’’ Songfestival Op Tinekes laatste werkdag verzorgden collega-leerkrachten een aantal optredens (muziek, sketches). “Het leek wel een compleet songfestival, dat werd afgesloten met een heerlijke barbecue. Het was een afscheid om nooit te vergeten.’’  Tineke en haar man Bert hebben nu alle tijd om samen op vakantie te gaan, lange wandelingen te maken of even de boot te pakken en door het Oosterdelgebied te varen. Samen hebben ze vier kleinkinderen die ongetwijfeld ook wat extra aandacht krijgen. Voor Tineke is het een passend afscheid geworden na 42 jaar productieve jaren. Artikel Rodi Media

Leerlingen met en zonder beperking spelen op rolstoelvriendelijk schoolplein

Ze hebben het voor elkaar! Leerlingen van basisschool IKC in Oudkarspel kwamen zelf met het idee om rolstoelvriendelijke speeltoestellen voor hun medeleerlingen te laten plaatsen. Met allerlei acties haalden ze meer dan 35.000 euro op. En vanmorgen werd het eerste speeltoestel feestelijk geopend. "Het is een droom die uitkomt", aldus Hannah, een van de initiatiefnemers.  'Het is een soort parcours geworden waar kinderen allerlei spelletjes kunnen doen die ook leerzaam zijn", vertelt Hannah trots. Samen met Bibi, Kiki, Mandy, Amy en Andries kwamen ze zelf bij de schoolleiding met het idee op de proppen omdat ze vonden dat hun schoolgenoten met een lichamelijke beperking ook gewoon buiten moesten kunnen spelen. "We zijn erg trots op het resultaat", vertelt Kiki.  Hun doel was om een speciaal aangepast speelplein mogelijk te maken, waar zowel de kinderen van de Kanz-klas als de andere leerlingen gebruik van kunnen maken. In de Kanz-klas zitten onder anderen leerlingen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking. Met allerlei acties zoals het ophalen van lege flessen en auto's wassen werd meer dan 35.000 euro opgehaald. "Dat is echt bizar veel", vertelt Andries. "Ik had nooit verwacht dat je dat als kind kunt ophalen." Schoolvoorbeeld De kinderen van groep 8 zijn volgens directeur Ariane Breimer een schoolvoorbeeld van burgerschapsonderwijs, waarbij het draait om de basisnormen en waarden van onze samenleving. "Het raakt me enorm, dit is wat je ieder kind gunt. Een plek waar iedereen zichzelf kan zijn en waar iedereen met elkaar samen speelt en leeft. Ik ben enorm trots op ze." De kinderen zijn ook erg blij met het resultaat van hun harde werk. "We hebben net al het speeltoestel getest met de kinderen van de Kanzklas en ze vonden het erg leuk want ze moesten lachen", aldus Hannah. "Dat is echt goud waard", vertellen Amy en Mandy. "Het lijkt alsof we het onmogelijke hebben bereikt."   Artikel NHNieuws Artikel Rodi Media

Langedijker Run weer een groot succes

Zondag 12 juni werd de Langedijker Run weer gehouden en het was weer een groot succes! Deze zevende editie van de Run was één groot feest. Met bijna 700 deelnemers aan de start had de organisatie onder aanvoering van Ton Horseling een mooi deelnemersrecord te pakken. “Wij kijken met ontzettend veel plezier terug op een prachtige editie van de Run. Het hele dorp én omstreken was uitgelopen voor dit evenement, dus alle deelnemers konden rekenen op enthousiaste aanmoedigingen en applaus. Ondanks de coronapauze, of dankzij de coronapauze, was er een groot deelnemersveld dit jaar, fantastisch! Onze hele grote dank gaat uit naar alles deelnemers, vrijwilligers, EHBO de Verbondenheid, fotografe Diane Rozendaal, DJ Frank Merk, Michel Butter van De Waard Transport en alle mensen langs het parcours voor hun ondersteuning”, aldus Horseling, die ook de speakerfunctie voor zijn rekening nam. Over het parcours gesproken, ditmaal had de organisatie geregeld dat de lopers van de 5 en 10 kilometer via een ponton een sloot konden oversteken, een leuke extra uitdaging voor de lopers. “Sowieso vinden we het leuk om de Langedijker Run ook echt langs mooie plekjes van Langedijk te laten gaan en we houden ervan om elke editie een aantal verrassingen aan te brengen. Naast de ponton over het water ging de looproute ook over het landgoed van Wijndomein De Koen van Pieter de Boer. Letterlijk tussen de wijnranken door, mooi toch?” Bij de kidsrun van Stichting Lief Langedijk van 800 meter werd Morris Koenekoop uit Tuitjenhorn heel knap eerste, bij de 1200 meter was dat Timo Brink uit Zuid-Scharwoude. Voor alle kinderen die hebben gelopen, was er een medaille. Vanuit de opvanglocaties van Allente werd er gerend voor het goede doel; De kanjerketting. Voor dit mooie doel waren er de voorgaande week al diverse acties georganiseerd om geld in te zamelen, en er is totaal € 1820,- opgehaald door de toppers van Allente. Een groot deel van het inschrijfgeld, uiteindelijk een bedrag van rond de 5000 euro, wordt gedeeld tussen dit doel, en Hospice Schagen. Winnaar bij de volwassen op de 5 kilometer werd de Poolse Nederlander Jakub Manikowski uit Nieuwveen, die bijna vliegend over de finish kwam in een tijd van slechts 00:16:14 minuten! Winnaar van de tien kilometer werd Koen Nicolai uit Hoorn in een eveneens razendknappe tijd van 00:30:56. De Businessrun van 5 kilometer werd gewonnen door de toppers van Aannemersbedrijf R. Blankendaal. Zij namen maandag met trots de Gouden Klinker wisselbokaal, een vergulde klinker uit de Dorpsstraat, mee naar de bedrijfskantine in Heerhugowaard! Hiermee namen ze de bokaal over van hun collega’s van Bouwbedrijf De Geus die deze ereprijs de laatste keer in de wacht sleepten. Kijk voor alle uitslagen en video’s van de finish op www.delangedijkerrun.nl.

Na 44 jaar onderwijs tijd voor vrije tijd

In 1978 maakte Elfred Bakker voor het eerst kennis met het onderwijs als groepsleerkracht. Nu 44 jaar later gaat hij met vervroegd pensioen als mede bestuurder van Stichting Allente.  In al die jaren heeft hij een mooie loopbaan gehad en meerdere posities bekleed. En iedere functie heeft zijn charmes gehad en veel opgeleverd.  Elfred zegt zelf: “Ik kijk met trots terug hoeveel we hebben bereikt door het samenspel met het team. Welke functie je ook hebt in een organisatie, je kan het nooit alleen.” Allente Elfred was vanaf 2010 bestuurder van De Blauwe Loper, wat in 2020 is gefuseerd met Atrium en Kinderopvang Langedijk naar Allente. In deze 12,5 jaar heeft Elfred veel betekend voor de scholen in Langedijk en Heerhugowaard door de samenwerking met de gemeente, het samenwerkingsverband en andere gremia. Elfred heeft zich onder andere sterk gemaakt voor de nieuwbouw in St. Pancras, een traject dat wel 15 jaar heeft geduurd, maar waar nu eindelijk hard gewerkt wordt aan een nieuw IKC voor opvang en onderwijs. Menig collega en partner kijkt dan ook met plezier en bewondering terug op de energie die hij al die jaren in de ontwikkeling van de scholen heeft gestoken. Vervroegd pensioen Elfred gaat met vervroegd pensioen, omdat hij altijd heeft gezegd dat hij stopt wanneer hij 65 jaar wordt. Nu de leeftijdsgrens van het pensioen is opgerekt, wil hij toch met 65 jaar stoppen en genieten van zijn vrije tijd. Maar stilzitten is natuurlijk niet aan hem besteed. Hij maakt onderdeel uit van de Raad van Toezicht van Stichting Trigoon om het lijntje met het onderwijs te houden. Daarnaast wil Elfred kinderboeken gaan schrijven en buddy worden van eenzame ouderen en om hen een leuke tijd te bezorgen. Maar het allerbelangrijkste vindt Elfred dat hij thuis de rollen kan omdraaien door voor zijn vrouw te koken, het huishouden en de boodschappen te doen. Kortom, Elfred zal zich niet gaan vervelen in zijn nieuwe rol. Allente wil Elfred Bakker bedanken voor zijn jarenlange inzet voor de kinderen in het onderwijs en we wensen hem een hele fijne tijd toe met zijn gezin en kleinkinderen. Artikel Dijk en Waard 9 juni

Cookie instellingen