Nieuws

VISles op de Sint Josephschool

Op 7 juli komt VISmeester Mark op bezoek bij de St. Josephschool in Heerhugowaard om op die dag een visles te verzorgen in groep 7/8. Eerst krijgen de leerlingen een biologieles over vis en water, waarna ze aan de waterkant zelf kunnen ervaren hoe leuk het sportvissen is. Tijdens de visles krijgen de leerlingen een inkijkje in het huis van de vis. Deze wereld onder water is praktisch onzichtbaar en juist daarom zo fascinerend. Ook leren de kinderen de basis van het sportvissen en hoe je zorgvuldig omgaat meteen gevangen vis – bijvoorbeeld dat je hem met natte handen moet vastpakken, zodat de slijmlaag niet beschadigt. VISEXCURSIE Na de theorieles gaat de visles ’s middags verder aan de waterkant van een viswater vlakbij de school. Daar kunnen de kinderen in de praktijk ervaren dat vissen een leuke en spannende buitenactiviteit is. Ervaren sportvissers van de vereniging staan klaar om de kinderen te begeleiden, zodat ze op een goede manier leren vissen. Na afloop wordt samen met de kinderen bekeken welke vissoorten er zijn gevangen. Bij sommige vislessen zijn dat er wel vijf of meer! 15.000 SCHOOLKINDEREN Niet alleen leerlingen zijn steevast enthousiast over de vislessen. Juffen en meesters zijn ook vol lof over de gratis service die Sportvisserij Nederland samen met de hengelsportfederaties en -verenigingen aanbiedt. Voor corona werden er maar liefst 650 vislessen per jaar gegeven, waarmee 15.000 kinderen zijn bereikt. Na een visles hebben kinderen meer oog gekregen voor de natuur in hun eigen woonomgeving en ervaren hoe rustgevend het vissen kan zijn. Vissende kinderen gaan vaker naar buiten dan hun niet-vissende leeftijdsgenoten, wat gezond is voor hun lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Vissen is meer dan vangen. Artikel Heerhugowaards nieuwsblad

Juf Thea neemt afscheid van de Koolvlet

Ook voor Thea Koning is de leeftijd van 66 jaar en vier maanden bijna werkelijkheid. Dat betekent stoppen met werken en volop genieten van andere bezigheden, zoals het knuffelen van het jongste kleinkind van tien maanden. Thea Koning kijkt terug op een werkzaam leven en zal ongetwijfeld met gemengde gevoelens afscheid nemen van vijftien jaar ‘juf zijn’ op De Koolvlet. “Ik kwam in 2006 op deze school terecht. Ik koos bewust voor de groepen een en twee van de onderbouw’’, zegt Thea. “Juist in deze leeftijdsgroep is er de vrijheid om les te geven door middel van thema’s. Ik hou ervan om creatief les te geven en dat past zeker bij de jongste leerlingen. Ik kijk terug op een fantastische periode en ik denk dat het afscheid van deze school, op vrijdag 2 juli, mij niet zo gemakkelijk zal vallen. Je sluit toch ook een lange periode van werken af. Aan de andere kant krijg ik nu alle tijd om aandacht te schenken aan andere zaken, zoals de kleinkinderen, familie en vrienden.’’   Teveel leraren Thea Koning, geboren en getogen Langedijkse, kreeg in 1975 haar eerste baan als juf. “Dat was een periode met een enorm overschot aan leraren. Dan was je blij als je aanstelling kon krijgen. Voor mij was dat op een Christelijke kleuterschool in Medemblik waar ik ook ging wonen. Na drie jaar solliciteerde ik bij ‘de van den Berghstichting’ in Noordwijk, een onderdeel van de Stichting ‘s Heerenloo. Ik gaf verzorgenden daar les in spel, gedrag en bewegingsactiviteiten. Ook deze baan duurde drie jaar. Daarna volgde een periode in een gezinsvervangend tehuis in Wijk aan Zee, waar ik waarnemend hoofd was. Ik was ondertussen getrouwd. Ik stopte met werken toen de kinderen geboren werden. In die periode tekende en schilderde ik regelmatig en volgde muzieklessen. In 1998 ben ik weer gaan werken en kwam ik terecht op de Montessorischool in Heerhugowaard. Ik heb daar met alle groepen leerlingen gewerkt en met heel veel plezier.’’   De Koolvlet Na drie jaar werd ‘juf Thea’ aangenomen op de basisschool De Rank in Noord-Scharwoude. “Vijf jaar heb ik daar gewerkt en dat was een fantastische tijd. In 2006 ging ik werken op De Koolvlet. De vier- tot zesjarigen is precies de groep leerlingen waar ik me thuis bij voelde. Goed naar de kinderen kijken en samen leuke, leerzame en creatieve onderwerpen kiezen. Ik kijk met heel veel plezier naar de laatste vijftien jaar en besef natuurlijk dat het volgende week vrijdag over is, maar wel met de gedachte dat ik alles heb meegemaakt.’’   Veel hobby’s In de laatste tien jaar heeft Thea maar weinig tijd kunnen vrijmaken voor verschillende hobby’s. “Ik schilder heel graag, maar daar is de laatste jaren niet veel van terecht gekomen. Maar ik wandel en lees ook graag en ik vind muziek maken heerlijk. Die tijd heb ik straks, net als meer tijd om oma te kunnen zijn. Ons oudste kleinkind is zes jaar en de jongste tien maanden. Ik kijk er nu al naar uit om daar lekker veel mee te knuffelen.’’ Oud leerlingen van Thea worden van harte uitgenodigd om een afscheidswens te sturen! Dit kan naar RKBS de Koolvlet, Keppelsloot 8, 1721 HJ Broek op Langedijk. Bron: Artikel Langedijker Nieuwsblad

Startende leerkrachten ronden traject af

Het is algemeen bekend dat je pas écht leert autorijden nadat je je rijbewijs hebt behaald. Met lesgeven is dat eigenlijk precies zo; je leert het vak pas echt als je daadwerkelijk voor de klas staat. Maar niet alle scholen hebben tijd, geld of mankracht om startende leerkrachten optimaal te begeleiden, met als gevolg dat nieuwelingen tegen allerlei uitdagingen en problemen aanlopen. Allente heeft aandacht voor talentvolle startende leerkrachten en begeleidt hen tijdens een driejarig coachingsprogramma waarin zij het belangrijk vinden dat de leerkrachten hun eigen stijl van lesgeven gaan ontdekken en leren handelen vanuit hun specifieke kracht. De eerste drie die dit traject succesvol hebben doorlopen, kregen dinsdagmiddag 15 juni hun certificaat uitgereikt.   Coaching als cadeau aan jezelf Het is van groot belang dat startende leraren goed begeleid worden, om ze te behouden voor het vak, vinden ze bij Allente. “We onderstrepen nog maar eens dat de ondersteuning er niet is omdat je het niet kunt, maar simpelweg omdat je het nodig hebt als beginneling”, sprak Elfred Bakker, bestuurder van Allente, tijdens de uitreiking van de certificaten.    Patrick, Collin en Kelly werden ook toegesproken door de directeuren van de scholen waar ze werkzaam zijn; Marlies Vredenburg van De Helix en Janette Kuipers van De Hasselbraam. “Je moet jezelf eerst goed kennen voor je een goede leerkracht kunt zijn”, aldus Kuipers. “Als jij plezier hebt in je werk, dan straal je dat uit naar de kinderen.” Overigens werd ook zijinstromer Ivette, die vanaf de kinderopvang doorstroomde naar het onderwijs en zich daarmee de eerste leerkracht voor kinderen van nul tot en met twaalf jaar mag noemen, in de bloemen gezet voor haar prestatie.   Bewustwording Patrick, Collin en Kelly delen graag hoeveel ze geleerd hebben van het coachingstraject, dat onder meer bestaat uit workshops, peergesprekken en intervisiebijeenkomsten. “Tijdens de intervisie bespreek je een casus met andere starters, om zelf tot een antwoord te komen. Het is fijn om te horen dat je niet de enige bent die ergens tegenaan loopt. Je krijgt geen kant-en-klare oplossingen, maar handvatten om er zelf mee aan de slag te gaan”, aldus Kelly. “ Een groot verschil met de pabo is volgens Collin dat er geen ‘goed of fout’ is. “Er wordt geen oordeel geveld, je krijgt er geen cijfer voor. Je hoeft geen kunstje te laten zien, de coach is er echt om je verder te helpen.” Bewustwording is een belangrijk onderdeel; waarom doe je iets op een bepaalde manier. Patrick: “Je leert kijken naar hoe je houding in de klas is en welke aanpak bij jou past. De spiegel wordt voorgehouden en dat kan behoorlijk confronterend zijn. Maar je leert er ontzettend veel van.”   Grote stappen Marieke Rademaker, die het drietal begeleidde, kan tevreden terugkijken. “Ook vanuit Allente hebben we grote stappen gemaakt. Voor ons was het in eerste instantie zoeken naar de juiste aanpak, zeker in het eerste jaar. We zijn trots op deze drie enthousiaste en talentvolle mensen, die openstaan voor coaching en graag willen leren. Want alleen als je het zelf wil kun je ervaren wat zo’n traject je kan brengen. We bieden alle startende leerkrachten bij Allente dit coachingsprogramma aan, als een cadeau aan zichzelf dat ze mogen aanpakken en dat hen helpt verder te groeien in hun vak.” Bron: Artikel Rodi media 17-06-2021

Alternatief schoolreisje Sint Josephschool

Noordenders zijn niet voor één gat te vangen. Dus toen duidelijk werd dat een schoolreisje naar een pretpark er voor de leerlingen van de Sint Josephschool vooralsnog niet inzat, besloten ze als alternatief om zelf maar een soort pretpark na te bouwen in De Noord! Vanwege de regen moest er vrijdag 21 mei worden uitgeweken naar sporthal Noorderend, maar dat maakte het feest er niet minder om voor de kinderen!   Hoe is het idee voor een alternatief schoolreisje in het eigen dorp precies tot stand gekomen? “Op de Sint Josephschool hebben wij een heel actieve ouderraad”, legt schooldirecteur Bianca Deinum uit. “Ze pakken alle mogelijkheden aan om binnen de gestelde maatregelen tóch de nodige activiteiten te organiseren voor onze leerlingen. Toen duidelijk werd dat een schoolreisje met de bus onmogelijk was, zijn de ouders van de OR bij elkaar gekomen en tot de conclusie gekomen dat het schoolreisje daarom maar naar de school toe moest komen.”   Zwieper In samenwerking met Heerhugowaard Sport NV en organisator Artos Laros werd een gevarieerd en bruisend programma voor de kinderen bedacht. “We startten de dag met een voorstelling. Daarna konden de kinderen een gehele dag vertier beleven met een zeskamp, stormbanen, een zwieper, lasergame, een disco en een filmzaal. Dit alles met de eigen groep in en rondom de school.”   Uitwijken naar sporthal De voor 21 mei aangekondigde storm dreigde nog even roet in het eten te gooien. “Helaas was het weer niet zoals wij gehoopt hadden en moesten we met de springkussens uitwijken naar de sporthal verderop. Dat kon dankzij de versoepelingen die twee dagen eerder waren ingegaan én dankzij de flexibiliteit van Ben en Mary Ann, de beheerders van Sporthal Noorderend. Geweldig dat het mede dankzij hen, ondanks de storm, toch door kon gaan! Het is een luxe om een school te hebben in de Noord waar er voldoende alternatieven zijn en iedereen uit het dorp bereid is mee te helpen. Dit maakt dat een dag altijd kan slagen en dat onze leerlingen een dag hebben beleefd om nooit te vergeten.” Artikel Rodi media

Sint Josephschool presenteert eigen dichtbundel

Op de Sint Josephschool in De Noord was het vrijdag 19 maart feest. Die dag werd de Sint Josephdag gevierd, een dag waarop de school stilstaat bij het Bijbelse verhaal rondom Joseph én stilstaat bij haar kernwaarden: plezier, verbinding, ondernemen, vertrouwen en kwaliteit. Dat gebeurde onder meer met de presentatie van een gloednieuw schoollied en een eigen dichtbundel. “Als school vinden wij het erg belangrijk om de buitenwereld de school in te halen en in verbinding te staan met anderen”, vertelt Bianca Deinum, directrice van de Sint Josephschool. Daarvoor wordt bewust verbinding gezocht met de buitenwacht. “In december is groep 7/8 op bezoek geweest bij de oudereninstelling Hugo-Waard, om daar kerstliederen ten gehore te brengen. Ook hebben alle leerlingen van de school een kerstlichtje gemaakt en bij Hugo-Waard neergezet, om wat licht in donkere tijden te brengen voor de ouderen die extra hard getroffen worden in deze coronatijd. Met deze activiteit is ons contact met Hugo-Waard tot stand gekomen.”   Pannenkoekendag Ook in het kader van de Sint Josephdag is opnieuw contact gezocht met Hugo-Waard. Vrijdag 19 maart was namelijk toevalligerwijs ook de Nationale Pannenkoekendag. Bianca: “Normaal gesproken doen wij niet mee aan de Nationale Pannenkoekendag, maar omdat het nu samenviel met onze eigen feestdag vonden we het een perfecte gelegenheid om nu juist wel aandacht te besteden aan deze dag en hierbij de verbinding te zoeken met de ouderen in het verzorgingshuis.” Vanwege corona was pannenkoeken bakken voor de senioren er niet bij, maar op een creatieve manier kon er toch verbinding gemaakt worden tussen de school en Hugo-Waard. Bianca: “Leerlingen uit groep 4/5 hebben kaarten, slingers en een filmpje gemaakt voor de ouderen, wat getoond werd tijdens het pannenkoeken eten in het verzorgingshuis. Daarbij eten wij met de gehele school ook een heerlijke pannenkoek.”   Solderen De viering van de Sint Josephdag werd afgetrapt met de presentatie van de eigen dichtbundel en het gezamenlijk zingen van het schoollied op het schoolplein. De rest van de dag was er een afwisselend programma voor de kinderen, waar bij ze zich onder meer mochten wagen aan solderen, experimenteren en spelletjes spelen. In ieder klas was er bovendien een activiteit die aansluit bij de kernwaarden van de school. Bianca: “Het was een geslaagde dag, waar we met veel plezier en voldoening op terug kunnen kijken.” Bron: Artikel rodi media 24 maart

Allente ruimt de omgeving op

De landelijke Supporter van Schoon actie is zeker niet ongemerkt voorbijgegaan in Langedijk en Heerhugowaard. Kinderen van twee basisscholen in Heerhugowaard en verschillende BSO’s in Langedijk zijn afgelopen week vol enthousiasme de wijk ingegaan om het zwerfafval op te ruimen. Al snel werden de kinderen fanatiek en werd opruimen een actief en leuk spel. Een win-win-win situatie Toen vanuit het centraal bureau van Allente in Broek op Langedijk de vraag aan o.a. Basisschool de Helix en Basisschool De Kleine en Grote Beer in Heerhugowaard werd gesteld of er groepen en leerkrachten wilden meewerken aan de Supporter van Schoon actie, hoefden Diane Radsma (leerkracht groep 7 en 8 van De Kleine en Grote Beer) en haar leerlingen niet lang na te denken. “Ja, natuurlijk doen we mee! Hiermee benadrukken we enerzijds bij onze leerlingen dat afval gooien op straat not done is en anderzijds is het gelijk een gezonde en coronaproof buitenactiviteit. Daarbij maken we hiermee ook nog eens als school en als Allente een duidelijk statement. Een win-win-win situatie!” Zoveel meer dan alleen afval opruimen Diane vertelt dat er door de kinderen een schedeltje van een vogeltje werd gevonden. Dat was natuurlijk een ‘grote vangst’ en reuze interessant. Eenmaal terug in de klas kregen de kinderen de opdracht om het schedeltje zo goed mogelijk na te tekenen. “Ik ben zo trots op de kinderen, want ze werkten enorm goed samen. Het was de bedoeling dat we een half uur naar buiten gingen maar doordat er zoveel enthousiasme was zijn we uiteindelijk een uur op pad geweest”. Helaas leverde de opruimronde bij meerdere kinderen ook hele vieze schoenen op: allemaal hondenpoep. Door deze ergernis zijn de kinderen ook direct in de pen geklommen om een brief te schrijven aan de burgemeester om hier samen een oplossing voor te bedenken.    Ook groep 4/5 van De Kleine en Grote Beer deed mee met de actie. Het viel de kinderen op dat er vooral in de bosjes heel veel afval ligt. Doordat de kinderen het afval met een afvalgrijper konden oppakken werd het al direct heel interessant. Even oefenen, maar al snel hadden ze het trucje door en werden ze met de minuut actiever & sneller én ontstond er spontaan een wedstrijd wie het meeste afval verzamelde. Met als gevolg dat ze ook nog eens flink hun spierballen aan het trainen waren, die zakken werden behoorlijk zwaar. Zo werd de buurt opruimen ineens een actieve gymles!    Ook verschillende BSO’s (Buitenschoolse Opvang) in Oudkarspel, Noord-Scharwoude, Broek op Langedijk en Sint Pancras zagen deze activiteit als een welkome, nuttige en leuke afwisseling. Doordat de BSO’s nog steeds alleen open zijn als noodopvang zijn de mogelijkheden voor activiteiten ook erg beperkt, terwijl er normaal juist van alles georganiseerd wordt.  Oproep van kinderen aan alle bewoners Nu de kinderen zelf gezien hebben hoeveel afval er nog steeds op straat ligt zijn ze het er allemaal over eens dat hier verandering in moet komen. Dus ze doen hierbij een oproep aan alle bewoners van de gemeente: “Gooi niets op straat, dat is slecht voor de aarde en de straat ziet er veel mooier uit als het schoon is!”  Mede mogelijk gemaakt door de gemeente Heerhugowaard & Langedijk De gemeentewerf in Heerhugowaard regelde in totaal maar liefst 100 afvalgrijpers, ringen voor de vuilniszakken en andere toebehoren zodat er zoveel mogelijk kinderen, scholen en BSO’s mee konden doen. “Volgend jaar beginnen we nog eerder met de organisatie zodat we meer materialen kunnen lenen en nog meer locaties mee kunnen doen. Dit enthousiasme werkt aanstekelijk en smaakt naar meer!”, aldus Tim Emmerik, BSO coördinator Allente. 

Muziek verbindt op De Hasselbraam

Al een jaar kunnen peuters terecht bij peuteropvang De Kleine Braam. Deze opvanglocatie is onderdeel van IKC in wording De Hasselbraam, waar een doorgaande leerlijn wordt aangeboden voor kinderen van twee tot en met twaalf jaar. De Kleine Braam is bovendien sinds kort een VVE-locatie, wat betekent dat peuters terechtkunnen die bijvoorbeeld een taal- of ontwikkelingsachterstand hebben of om andere redenen extra ondersteuning kunnen gebruiken om aansluiting te vinden met leeftijdsgenoten. Nieuwe kinderen welkom bij peuteropvang De Kleine Braam De peuters hebben hun plekje op De Hasselbraam al helemaal gevonden. “Verschillende keren per week vindt er een wisselwerking plaats tussen de basisschoolkinderen en de peuters van De Kleine Braam”, vertelt Janette Kuipers, directrice van De Hasselbraam. “Kinderen uit de peuter- en kleutergroep spelen over en weer bij elkaar in het lokaal of ze worden betrokken bij de thema’s waarmee de basisschool aan de slag is. Ook spelen de peuters tegelijk met de kleuters buiten. En natuurlijk vieren we de jaarlijkse feestjes samen met elkaar.” Muziek als taalstimulans Net als op De Hasselbraam speelt ook op De Kleine Braam muziek een centrale rol. Janette: “Kinderen kunnen zich op honderd manieren en in honderd talen uitdrukken. Aan ons de taak om dat te verstaan. Vooral jonge kinderen kunnen zich nog niet altijd uitdrukken in gesproken of geschreven taal, maar wel via dans, muziek, tekenen, kleien, beweging of geluid. Kinderen kunnen veel meer dan wij denken en ieder kind is uniek. Ze hebben plezier in het zingen, de autonomie van het kind wordt gerespecteerd, op deze wijze wordt het zelf doen gestimuleerd en leren de kinderen spelenderwijs taal.”   Blokfluitlessen Om de ontwikkeling van taal te stimuleren wordt er op de VVE groep regelmatig gekozen voor liedjes met klanken die de kinderen graag meedoen en een rijk taalgebruik hebben. De liedjes sluiten aan bij het thematisch werken van startblokken. Elke dinsdagochtend krijgt de vaste pedagogisch medewerker Chantal ondersteuning van collega Jessica, die muziek als specialisatie heeft. Janette: “Muziek hoort er voor de peuters al bij. Op de basisschool trekken we die lijn door met het aanbieden van blokfluitlessen in groep 4, musicalklassen voor kinderen vanaf groep 6 en een naschools aanbod in samenwerking met Cool.”   Meld je kind aan Op De Hasselbraam weten ze het: muziek ontroert, verbindt, stimuleert, activeert en geeft plezier. Zowel op de basisschool als de peuteropvang zijn nieuwe kinderen van harte welkom. Aanmelden kan via [email protected]. De Kleine Braam is open op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 08.30 tot 12.30 uur. Kijk voor meer informatie op www.dehasselbraam.nl. Artikel Heerhugowaards Nieuwsblad

Alle kinderen horen erbij op Integraal Kindcentrum De Carrousel

Onderwijs en opvang onder één dak, dat is waar Allente naar streeft. Ook De Carrousel/Fonkelsteen streeft ernaar een Integraal Kindcentrum (IKC) te worden en werkt daar hard aan. "We zijn volop in beweging om een breed aanbod te kunnen bieden", vertelt Tammy Reurslag, directeur van de school. Begin dit jaar werd een belangrijke stap gezet, met de start van een VVE peuteropvang. Uniek is dat deze naast de al bestaande opvangmogelijkheden die Kinderopvang Babbels op de locatie De Carrousel aanbiedt zal komen. "We gaan als één team werken en versterken elkaar op die manier alleen maar, zodat het kind zich onder optimale omstandigheden kan ontwikkelen." Door samen te werken kunnen Allente en Babbels een compleet pakket aan opvangmogelijkheden bieden. "Met dit Integrale Kindcentrum kunnen we invulling geven aan een doorgaande leerlijn voor kinderen van twee tot dertien jaar en op deze manier nog beter werken aan de ontwikkeling van kinderen in een vroeg stadium", vertelt Tammy. Ook kinderen die bijvoorbeeld extra ondersteuning kunnen gebruiken bij hun (taal)ontwikkeling of die door omstandigheden in de thuissituatie niet direct aansluiting kunnen vinden, kunnen hier terecht. De peuteropvang van Allente is namelijk tevens een VVE-locatie. Op deze groep wordt voor- en vroegschoolse educatie aangeboden wat er op gericht is om ontwikkelingsachterstanden te verminderen. Tevens biedt het opvangmogelijkheden voor ouders die niet in aanmerking komen voor kinderopvangtoeslag. Met de subsidierelatie is er een goede samenwerking met de gemeente van Heerhugowaard. De VVE groep is open van 08.30 tot 12.30 uur, met uitzondering van de vrijdag. Babbels biedt peuterdagopvang van 07.00 tot 19.00 uur, indien gewenst op flexibele tijden, en voor- en naschoolse opvang.  ODC De Klink "De lokalen zitten naast elkaar; de peuteropvang van Allente en flexibele dagopvang van Babbels, de ruimte wordt in de middag voor de bso gebruikt", vertelt Sylvia Mol van Allente. "Onderling wordt er al vanaf de voorbereiding veel samengewerkt. De kinderen spelen samen buiten, zullen samen feestdagen vieren en werken gezamenlijk aan thema's. Ook met de kinderen van de basisschool komen ze geregeld in contact." Kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking horen er eveneens helemaal bij op dit IKC, dankzij de samenwerking met ODC De Klink (onderdeel van Esdégé-Reigerdaal). Zij doen met hun begeleiders regelmatig mee met activiteiten op de peuteropvang en in de klassen, ontmoetingen die voor vrijwel alle betrokkenen verrijkend zijn. "Achter één voordeur bieden we gezamenlijk al die verschillende disciplines aan", vertelt Kim van der Woerdt van Babbels. "Aan alle wensen van de kinderen en de ouders kunnen we voldoen. Hoe tof is dat?" Jenaplan De betrokken partijen zien de ontwikkeling tot een IKC als een project dat ze gezamenlijk dragen, altijd met de gedachte dat het kind centraal staat. Alle neuzen staat daarbij dezelfde kant op. Tammy: "Onze wens is een totaalconcept aan te kunnen bieden, waarbij kinderen al op jonge leeftijd kennis kunnen maken met het jenaplanconcept en zo mooi doorkunnen groeien naar het basisonderwijs op de Carrousel of locatie Fonkelsteen. Binnen het Jenaplanconcept hebben we veel aandacht voor zelfstandigheid, verantwoordelijkheid, omgaan met elkaar en rekening houden met elkaar. We stimuleren het lerend vermogen van het kind. Daarbij is een nauwe samenwerking met de ouders erg belangrijk. Helaas worden we daarin nu tegengehouden door corona. We missen momenteel echt hun aanwezigheid en daarmee hun ondersteuning in de school, maar het is even niet anders." Hopelijk is er snel weer meer mogelijkheid op dit gebied! Uw kind aanmelden voor IKC De Carrousel kan zowel bij de school ([email protected]) als bij de opvanglocaties ([email protected] en [email protected]).

De Helix kan weer verder groeien

Trots, blij en ook een beetje opgelucht. Dat zijn ze bij IKC De Helix in nieuwbouwwijk De Draai. Eindelijk kunnen alle kinderen in hetzelfde gebouw worden ondergebracht. Maandag 19 oktober werd het nieuwe gedeelte – de tweede én derde fase tegelijk – opgeleverd, waardoor De Helix er ineens vier nieuwe schoollokalen en vier opvangruimtes bij kreeg. “De afgelopen tijd hebben maar liefst vijf groepen extern gezeten, in bijgebouwen tegenover de school en naast het Han Fortmann College”, vertelt directeur Marlies Vredenburg. “Maar onze school groeit, net als de wijk, gestaag door. Dus zei ik bij de oplevering met een grote glimlach tegen de bouwers, architecten en gemeente dat we volgend voorjaar waarschijnlijk weer samen aan de slag kunnen!”We kunnen gelukkig nog verder groeien Voor Vredenburg was het de vijfde verhuizing in de vijf jaar dat haar school nu bestaat, want De Helix blijft maar uit zijn jasje groeien. “Geen jaar is nog hetzelfde geweest. We moeten constant schakelen en creatief denken. Niet zo vreemd natuurlijk, in een wijk die steeds verder uitbreidt. Gelukkig hebben we een gedreven team van leraren en pedagogische medewerkers die zich flexibel opstellen en meedenken over oplossingen. We kunnen nu eventjes op adem komen, maar het ziet ernaar uit dat we in januari een vierde kleutergroep gaan starten en dan zit het enige lokaal dat nu nog vrij is ook alweer vol. In het voorjaar starten we dan waarschijnlijk al met de voorbereiding op de vierde fase, waarbij weer vier nieuwe lokalen gebouwd gaan worden. Het mooie is: die ruimte is er gewoon. We kúnnen nog verder groeien. Dus ouders kunnen gerust hun kind(eren) bij ons inschrijven, ook als ze nog heel klein zijn. Dan kunnen we er rekening mee houden.” Spelen tussen dozen Onder de paraplu van Allente ontwikkelt De Helix zich tot een Integraal Kindcentrum (IKC), waar basisonderwijs, kinderdagverblijf, buitenschoolse – en peuteropvang zijn samengevoegd. Een plek met een doorgaande leerlijn waar kinderen van nul tot twaalf jaar komen om te leren, te spelen, zich te ontwikkelen en elkaar te ontmoeten. “De school en de opvang zijn geen twee aparte werelden, maar nauw verbonden met elkaar”, benadrukt Nora Wellen, coördinator opvang bij Allente. Dankzij de samenwerking is er meer geld beschikbaar voor De Helix om te kunnen blijven uitbreiden, op twee fronten tegelijk. Voor de opvang was de verhuizing nog een hele klus, want anders dan de basisschool gaat de opvang tijdens de vakanties gewoon door. Nora: “Vier nieuwe lokalen erbij is natuurlijk geweldig, maar het was wel nog even puzzelen over wat er wanneer verhuisd zou worden omdat de opvang niet dicht kan. Gelukkig vonden de bso-kinderen het niet erg om de eerste middag tussen de dozen te spelen.” Lustrum IKC De Helix had dit jaar graag stilgestaan bij zijn eerste lustrum, maar corona gooit roet in het eten. Ook de samenwerking met de ‘buren’ van Esdégé-Reigersdaal staat noodgedwongen even op een laag pitje, maar dat wordt te zijner tijd weer opgepakt. “We hebben gelukkig het hele schooljaar nog om een feest te plannen”, aldus Marlies. “We hopen een goed moment te kunnen vinden in het voorjaar of de zomer, zodat we naar buiten kunnen. Wel heeft onze muziekdocent al een Helix-lied geschreven, die door de groepen geoefend wordt. En vrijdag 13 november nemen we een bijzonder filmpje op voor de ouders, dat binnenkort gelanceerd wordt. Zo kunnen zij ondanks de coronamaatregelen tóch even bij ons binnen kijken.” Benieuwd geworden naar de Helix? Kijk eens op www.obs-dehelix.nl of maak een afspraak voor een rondleiding via 072-5714458 (onderwijs) of 0226-320208 (opvang).

Juf Ingrid al 45 jaar helemaal op haar plek tussen de kleuters

Juf Ingrid heeft zoveel verhalen verzameld in die 45 jaar als leerkracht dat ze er wel een boek over kan schrijven. Zoveel kinderen heeft ze in de klas gehad, inmiddels hele gezinnen en verschillende generaties. Veranderingen die in die jaren zijn doorgevoerd, terwijl diezelfde veranderingen later gewoon weer een keer terugkwamen. “Behalve lesgeven in coronatijd, die hadden we nog niet gehad.” Ingrid van Gelderen is van de oude stempel. Zij heeft nog de KLOS gedaan, de opleiding die specifiek opleidde tot kleuterleidster oftewel leerkracht aan 4-5(6) jarigen. “Dat was een gedegen opleiding waarin we leerden om rekening te houden met de belevingswereld van deze leeftijd, en hoe om te gaan met de soms grote verschillen die er nog zijn tussen kleuters, zowel qua niveau als op sociaal emotioneel gebied. Bij deze leeftijd zie je heel erg dat kinderen of al heel ver zijn in sociale ontwikkeling en heel goed samen kunnen spelen, terwijl anderen weer al kunnen lezen of zelfstandig een werkje doen. Ik vind dat fascinerend, altijd al gevonden en zou niets anders willen zijn dan kleuterjuf. Het is een heerlijk beroep.” Kloet en Kroosduiker Ze startte ooit op De Basseroet, toen alle kernen nog een aparte kleuterschool hadden. Daarna werkte juf Ingrid op De Kloet en De Kroosduiker. Toen de nieuwsbouw zijn intrede deed in Noord-Scharwoude en er een grote school werd gebouwd, werd ze overgeplaatst naar De Wijde Veert. En daar werkt ze vandaag nog steeds. Altijd als kleuterjuf. Ze maakte ooit een uitstapje naar groep 3/4, maar vond dat al snel te schools. “Dan moesten de kinderen bepaalde vaardigheden onder de knie krijgen voor de kerstvakantie, met de nadruk op moeten. Zitten op je billen, stil zijn en zo zelfstandig mogelijk met het werkboekje aan de slag waren belangrijkere vaardigheden dan ontdekkend leren. Terwijl ik zo graag met ze naar buiten ga, ze dingen leer door te ontdekken, te laten ervaren.” Andersom heeft ze absoluut begrip voor leerkrachten die nooit voor groep 1/2 zouden willen staan en al vlekken in hun nek krijgen bij de gedachte aan dertig gillende, rennende kleuters met snottebellen, woede aanvallen en op zijn tijd een ‘ongelukje’. “Tja, het is een roeping”, zegt Ingrid blij. En voorlopig blijft ze dit ook gewoon volhouden, tot aan haar pensioen, over een jaar of drie. “Ik denk dat juist mensen van mijn leeftijd goede kleuterleerkrachten zijn. Ten eerste was het in mijn tijd niet nog niet voor alle vrouwen weggelegd om na je trouwen door te blijven werken, dus als je die kans kreeg, dan ging je ervoor. Ten tweede was de KLOS een uitstekende basis en moest je, voordat je ergens op een school werd aangenomen, eerst proeflessen geven. Ook heb je op mijn leeftijd meestal zelf de drukste jaren gehad in je eigen gezin en ken je je pappenheimers wel. Ik moet vaker lachen om de fratsen van kinderen, dan dat ik boos word of mijn geduld verlies.” Prestatiedruk Een goede leerkracht is volgens Ingrid iemand die goed kijkt naar het kind. Zeker in een tijd dat alles van overheidshalve steeds prestatiegerichter wordt en er ook al in het kleuteronderwijs getoetst en methodisch moet worden gewerkt. Er melden zich steeds vaker leerkrachten op leeftijd ziek, of die er zelfs voor kiezen om te stoppen met lesgeven. “Ik begrijp dat wel. De kunst is om je eigen koers te blijven varen. Ondanks alle reorganisaties en samenvoegingen van scholen die ik heb meegemaakt, bleven kinderen gewoon kinderen. Elk kind is te vangen, maar bij sommige moet je creatiever zijn dan bij de andere. En uiteindelijk gaan ze aan het einde van de rit allemaal van groep 8 naar het voortgezet onderwijs.” Fancy Fair Ze wil absoluut niet beweren dat vroeger alles beter was. “Maar er kon wel veel meer. Als we zin hadden in een Fancy Fair? We trommelden een aantal moeders op en organiseerden in no time een Fancy Fair, compleet met Rad van fortuin, muziek en limonadeverkoop. Was het mooi weer? Hup, allemaal naar buiten en daar een tekenles geven. Was het slecht weer, dan hebben we gewoon lekker lang expressiemiddag. Daar is nu te weinig tijd voor, zowel bij de leerkrachten als bij hulpouders. Zonde, want juist door te doen en te ontdekken leren kinderen, niet alleen door met hun neus in de boeken te zitten.” Ingrid geeft een voorbeeld van hoe ze allergie voor lezen aanpakte in groep 3/4. “Dat waren vaak jongens die veel energie hadden, meer in hun lijf zaten dan in hun hoofd, en praktisch ingesteld waren in plaats van theoretisch. Als iets moet is het bij voorbaat vervelend, dus als je moet lezen wordt het nooit je hobby. Ik probeerde dan die kinderen te vangen door een boek te zoeken dat bij hun interesse paste. Brandweerwagens, crossmotoren of dino’s; over elk onderwerp is iets te lezen. Of ik pakte de Okki erbij, korte teksten maar wel over hun belevingswereld. Dan was het opeens helemaal niet zo erg, dat lezen.” Probleemgevallen Het heeft volgens haar allemaal te maken met een beetje begrip. “Dat geldt ook voor de zogenaamde probleemgevallen. Geen kind is erop uit om irritant te zijn, of vervelend. Er zit altijd iets achter. Dat kan een probleem thuis zijn, maar ook een probleem op school. Of het voelt zich gewoon niet fijn op school. Ik had zelf ook zo’n kind hoor. Die voerde geen reet uit op school en er was altijd wat. Moest ik weer komen praten. En dát terwijl zijn moeder leerkracht is, haha. Tegenwoordig doet hij een studie HBO naast zijn werk en moet hij dubbel aan de slag. Dat kwartje is wel gevallen hoor.” Communiceren Communiceren met de ouders is erg belangrijk, zeker nu veel ouders werken en kinderen na school vaak ook nog naar de opvang gaan. “Dan kan een ervaring van de ouders soms totaal anders zijn dan die van school. Ik wil een team vormen met de ouders, die met elkaar het beste wil voor het kind.” Communiceren met kleuters is een ander vak. “Tijdens het bespreken van een thema, een vraaggesprek of voorlezen is er altijd wel een kind dat achterstevoren op zijn stoeltje zit, of met zijn gedachten héél ergens anders lijkt te zijn. Als ik daarna ga zitten legoën met zo’n kind, of we spelen samen winkeltje in de poppenhoek, dan komt opeens de hele essentie van eerder die ochtend terug hoor.” Wakker liggen Haar werk is geen dag hetzelfde en daarom houdt ze van dit vak. “Jarenlang heb ik fulltime gewerkt, dan nam ik mijn werk letterlijk mee naar huis. Ik voelde me heel verantwoordelijk voor ‘mijn’ kinderen. Als een kind van school ging, of als ik wist dat het thuis niet goed ging, kon ik er van wakker liggen. Ik heb staan janken toen een buitenlands meisje weer terug naar het moederland ging omdat de relatie van haar ouders was mislukt. Terwijl zij het hartstikke goed deed op school en hier zo op haar plek was. Die heftige emoties zijn minder geworden nu ik nog twee dagen werk, dat bevalt eigenlijk heel goed. Toch ben ik wel altijd met mijn werk bezig. Loop ik met de hond dan neem ik onderweg alle dennenappels en kastanjes mee, om mee te knutselen. Ben ik bij de Kringloop, dan kom ik met armen vol ‘leuks’ naar buiten, voor in de klas. Ik blijf het doen zo lang het mag. En zo lang de kinderen mij leuk vinden natuurlijk!”

Jordy blijft vechten tegen kanker

Jordy Onkenhout is nu 25 jaar oud, maar heeft al een hele geschiedenis achter de rug. Hij was vanaf kinds af aan al verzot op voetbal. Al op jonge leeftijd werd zijn talent ontdekt en kon Jordy op hoog niveau voetballen in Engeland, waar hij bij twee clubs stage gelopen heeft. Een droom kwam uit en hij had een grote fanclub. Totdat hij op 18-jarige leeftijd een knobbel in zijn nek vindt en zijn mooie leventje instort.  Bij Jordy wordt lymfeklierkanker geconstateerd en hij wordt meteen behandeld. Helaas laat de ziekte Jordy niet met rust en heeft hij daarna nog twee keer kanker gekregen. In totaal heeft hij zestig chemo’s gehad, twintig bestralingen en één stamceltransplantatie waarbij hij een maand in quarantaine moest in het ziekenhuis. De droom als profvoetballer viel in duigen, maar Jordy kon zich al snel na de diagnose herpakken en besloot te strijd aan te gaan. Hoe mooi ook dat een vaste kern vrienden hem er doorheen heeft geholpen door ook de hoofden kaal te scheren en hem bij iedere chemo hem steunde tot hij te ziek was voor bezoek. Een heftige periode, waarin hij veel heeft meegemaakt, waaronder het verlies van medepatiënten. Foundation Na drie jaar van behandelingen is Jordy schoon verklaard en toch is hij nog niet klaar met de ziekte. Waarom niet? Jordy: “Toen ik voor de tweede keer ziek werd, heeft mijn jeugdtrainer met een voetbalschool de JoJo Foundation opgericht. Deze stichting zamelt geld in voor mensen met kanker en in bijzonder voor kinderen en jongeren. Daar komt de naam ook vandaan: Jo van Jordy en Jo van jongeren. En al het geld gaat ook naar de Foundation. De mensen bij de stichting doen alles echt vrijwillig, ook in tijd en reiskosten.” Comfortkamer De foundation organiseert verschillende acties om geld op te halen. Door zijn contacten in de voetbalwereld regelt Jordy bijvoorbeeld shirts van bekende voetballers die geveild worden, of wordt een voetbalclinic met de voetbalschool geregeld. Door de opbrengsten van de Foundation kan in het Spaarne ziekenhuis in Hoofddorp binnenkort een comfortkamer geopend worden. Jordy licht toe: “Tijdens mijn quarantainetijd heb ik ook een maand lang in zo’n soort huiskamer kunnen verblijven. Dat maakt het allemaal een stuk draaglijker. Zo’n kamer kost echter € 40.000,-, maar met geld van de foundation hebben we nog een extra kamer kunnen realiseren. Tevens hebben we onlangs speciale tv’s voor de comfortkamers gekocht, want niet iedere tv is geschikt tijdens de behandeling.” Dat de inspanningen gewaardeerd worden door de inwoners van de regio blijkt wel uit het feit dat Jordy twee jaar geleden ‘Haarlemmermeerder van het jaar’ is geworden, toen hij samen met de burgemeester in de race was. Jordy draagt deze titel nog steeds, omdat daarna geen verkiezingen meer zijn geweest. Regiocoördinator Toen hij ziek werd gooide Jordy zijn plannen drastisch om en startte een opleiding sport en beweging. Na de afronding is hij gaan werken bij ‘Mijn sport’ in de tussen- en naschoolse opvang in Amsterdam en Haarlem. Een hoop gereis tussen de locaties, dus toen de vacature bij voorheen Kinderopvang Langedijk, nu Allente, voorbij kwam voor BSO medewerker Sport en spel, heeft hij geen moment geaarzeld. Maar Jordy had meer in zijn mars. “Ik heb daarnaast ook een tijdje voor de klas gestaan, eerst als onderwijsassistent en door uitval van een leerkracht heb ik ook een tijd alleen voor de klas gestaan. Dat was even spannend, maar door mijn doorzettingsvermogen is het gelukt. Ik geef nu geen les meer, omdat ik sinds kort regiocoördinator voor Broek op Langedijk, voor zowel opvang als onderwijs van Allente ben. Allente staat voor talenten, en ik krijg echt de kans om mij te ontwikkelen en door te groeien. Ik moet er hard voor werken, maar ik krijg er ook veel voor terug. Dat gun ik anderen ook binnen de organisatie en help collega’s wel eens door ze te stimuleren en feedback te geven.” Motto En heeft hij nog tijd voor een potje voetbal? “Ja, dat doe ik nog steeds. Niet meer zo intensief, maar ik doe het met plezier.” Dan krijgt Jordy tot slot de vraag of hij nog iets wil zeggen tegen de jeugd. “Het valt me op dat jongeren het vaak snel opgeven. Mijn motto is: ‘Pijn is tijdelijk en opgeven is voor altijd’. Soms lukt het niet, maar zet door, hoe lastig het ook is, en dan lukt het altijd wel een keer.” Wilt u de JoJo Foundation steunen? Ga dan naar www.jojofoundation.nl.Met PDF in dit bericht 

Kanzklas krijgt warm welkom in Oudkarspel

Maandagochtend, kwart voor negen, IKC Oudkarspel. Terwijl de IKC leerlingen luidruchtig het schoolgebouw binnenstromen, schuifelen de eerste kinderen van de Kanz-klas voorzichtig hun nieuwe lokalen binnen. Even kijken, voelen, ruiken en aftasten wat dit allemaal is. Nieuwe spullen, andere geuren, en wat is het hier licht! Gelukkig zijn de juffen en begeleidsters wel vertrouwd. ‘Juf’ Marieke in het ene lokaal en in het aangrenzende lokaal de andere juffen. Mariekes eigen zoon Kamil is ook een van de leerlingen van de Kanz-klas, haar man Christiaan Kwint is directeur van de gelijknamige Stichting. Zij namen in 2015 zelf het initiatief voor deze klas. “We hadden destijds het geluk dat de Montessorischool Heerhugowaard ervoor openstond en meewerkte.” Door de sluiting van de Montessorischool werd er gezocht naar een andere locatie. Deze werd gevonden in Oudkarspel, in het in januari geopende Integraal Kind Centrum Oudkarspel, een samenvoeging van de Sint Maartschool, de Barnewiel en de kinderopvang van Allente. De toevoeging van de Kanz-klas aan het IKC Oudkarspel is voor iedereen een hele positieve ontwikkeling. “Toen we weg moesten uit Heerhugowaard was dat best heftig, zeker voor de ouders. Maar in Oudkarspel hebben we een fantastische plek gevonden waar we een mooie toekomst tegemoet gaan, daar reken ik op.” Anna is als eerste op school. Ze kijkt haar ogen uit, wat is het hier mooi! Enthousiast pakt ze een speelgoedautootje uit de speelgoedkast dat steeds hetzelfde liedje laat horen. Fijn is dat, dit riedeltje kent ze. “Kom je An, gaan we even kijken wat je moeder in je tas heeft gestopt voor vandaag”, zegt de juf vriendelijk. Op dat moment komt ook Kamil het lokaal bekijken. Ook hij stapt voorzichtig door de ruimte, op zoek naar iets vertrouwds. “Vandaag wordt het zo’n dag dat we niks moeten, maar het laten komen zoals het komt”, vertelt Marieke. “Het is allemaal spannend genoeg.” Samen naar School Deze acht leerlingen, tussen 4 en 14 jaar oud en met een (meervoudige) beperking, hebben bij alles ondersteuning nodig. Ze kunnen niet even voor zichzelf werken, ook niet zelf naar de wc. Toch werkt de samenvoeging met een reguliere school heel goed. Dat is al eerder bewezen toen de Kanz-klas deel uitmaakte van de inmiddels gesloten Montessorischool in Heerhugowaard. Anna gymt straks mee met de middenbouw. Kinderen uit de andere groepen kunnen hier komen werken of voorlezen. In de pauzes spelen ze allemaal door elkaar op het plein. Op IKC Oudkarspel kunnen ze dit op een heel fraaie manier aanbieden, er is ruimte genoeg voor een eigen plek voor de Kanz-klas, en toch zitten ze middenin de school. “Onze ervaring is dat dat wederzijds leidt tot begrip en vooral heel veel plezier. De kinderen van de onderbouw racen de Kanz kids het liefst het hele schoolplein over in hun rolstoel”, lacht Marieke, “En andersom kijken zij hun ogen uit naar alle rennende en spelende kinderen en genieten daar enorm van. Het was vandaag heel mooi om te zien hoe vanzelfsprekend de kinderen contact maakten. Ze zochten elkaar meteen op en stelden vragen, waren heel nieuwsgierig. Die inclusie en het samen leren is waarom de KanzKlas nu bij IKC Oudkarspel zit.” Niveau Kinderen uit de KanZ-klas worden ingeschreven als leerling van het IKC Oudkarspel en zijn hiermee officieel leerplichtig. “Waar mogelijk sluiten we met onze kinderen aan binnen de andere groepen. Waar het kan doen we het samen! Dat is dagelijks het geval tijdens het buitenspelen, maar ook bij alle vieringen zijn we aanwezig.” In de klas wordt een schools programma aangeboden, maar wel aangepast aan het niveau. “We gaan bij ons aanbod vooral uit van ervarend en ontdekkend leren. We werken daarvoor met thema’s, gaan er regelmatig op uit en maken gebruik van de materialen die de school én de omgeving ons biedt.” Positief Ariane Breimer, directeur van IKC Oudkarspel, deelt alle positiviteit. “Toen de mogelijkheid ontstond om de samenwerking aan te gaan, hebben wij die met beide handen aangegrepen! Bij ons wordt elke KanZ-leerling gekoppeld aan een reguliere onderwijsgroep van het IKC. Per leerling wordt bekeken welke groep het meest passend is. Samen met de leerkracht(en) van zo’n groep wordt gekeken welke activiteiten geschikt zijn voor de betreffende leerling van de KanZ-klas om aan deel te nemen. Bijvoorbeeld meedoen aan een kringgesprek, voorlezen, muziek maken, knutselen, of meedoen met gym. We zijn héél trots op de toevoeging van de Kanz-klas.” Bekijk het artikel en foto's op de website van Rodi Media.

Cookie instellingen